عضو انجمن داروسازان ایران عنوان کرد؛ از ذخیره استراتژیک دارو غافل شده ایم

به گزارش طب اصیل، عضو انجمن داروسازان ایران در مورد چرایی بروز کمبود انسولین در کشور اظهار داشت: ویال های انسولین از سالیان قبل جای خویش را به قلم های انسولین داده اند که متأسفانه مدتی است با کمبود روبرو شده ایم.
هادی احمدی عضو هیئت مدیره انجمن داروسازان ایران در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به ذخیره استراتژیک دارو اظهار نمود: همه چیز به مدیریت صحیح حوزه دارو بر می گردد و این مدیریت صحیح نیازمند آمار و عدد درست و همینطور نقدینگی مناسب و تأمین ارز است. وی با عنوان این مطلب که حدود ۱۲ میلیون بیمار دیابتی داریم که این آمار روز به روز در حال افزایش می باشد، اضافه کرد: ویال های انسولین از سالیان قبل جای خویش را به قلم های انسولین داده اند چون بیماران از قلم های انسولین استقبال می کنند. احمدی افزود: بر مبنای عملکرد، قلم های انسولین به چند دسته تقسیم می شوند که شامل سریع الاثر، کوتاه اثر و طولانی اثر و انسولین های مخلوط است. مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان ایران ضمن اشاره به کمبود یک نوع انسولین وارداتی، اظهار داشت: این انسولین سریع الاثر و متوسط الاثر، متأسفانه مدتی است در کشور با کمبود روبرو شده است. وی ادامه داد: داخل کشور تولید انسولین داریم، دو شرکت انسولین های قلمی را تحت لیسانس تولید می کنند و بزودی دو شرکت دیگر هم به آنها اضافه می شود اما پزشکان و بیماران به انسولین خارجی که کمبود داریم، عادت کرده و نتیجه گرفته اند. مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان ایران اظهار داشت: به صورت متوسط ماهیانه ۸۰۰ هزار قلم از این نوع انسولین در کشور نیاز است و سازمان غذا و دارو باید به فکر باشد که این ۸۰۰ هزار قلم را به هر طریقی وارد کند. طبق آخرین اطلاعیه ای که سازمان غذا و دارو در تیرماه داد، گفتند که تأمین کننده خارج از کشور گرفتار مشکل شده و میزان تخصیص داده به کشور ما یک چهارم شده است. وی تصریح کرد: انسولین دارویی نیست که برای مصرف آن صبر نماییم، بلکه باید مشکلات پیشبینی شود و سازمان غذا و دارو، ذخیره حداقل ۶ ماهه در کشور داشته باشد. تعجب می کنم چرا دوستان در سازمان غذا و دارو ذخیره استراتژیک را نادیده گرفتند که حتی تولید کننده گرفتار مشکل می شود ما گرفتار کمبود دارو شویم. احمدی در پاسخ به این سؤال که آیا مقصر اصلی را سازمان غذا دارو می دانید که نتوانست تخصیص و مدیریت درستی داشته باشد یا خیر، اظهار داشت: بله در کل سازمان غذا دارو را مقصر می دانم چون باید تمهیداتی را پیش بینی نماید و ذخیره استراتژیک دارو باید در کشور داشته باشیم که گرفتار کمبود نشویم. وی در پاسخ به این سؤال که چرا پزشکان و بیماران همان انسولین کمیاب خارجی را ترجیح می دهند، اضافه کرد: انسولین ایرانی یکی دو سال است که ساخته شده و هنوز شناخته شده نیست. برخی پزشکان هنوز آشنایی کامل با تولید داخل ندارند و معمولا برند می نویسند. بیماران هم عادت کرده اند و تغییر ذائقه بیماران خیلی دشوار می باشد. مدت ها زمان می برد تا اثربخشی داروی ایرانی را به بیماران و پزشکان توضیح بدهیم، باید اثربخشی این محصول در کنگره ها و همایش ها توضیح داده شود، اما زمان بر است. آن چه مسلم است، حداقل نیاز است ۵۰ درصد را در داخل تولید و ۵۰ درصد را وارد نماییم. ۵۰ درصدی هم که باید وارد شود گرفتار مشکلات این چنینی هستیم که متأسفانه علت اصلی را در برنامه ریزی برای تأمین دارو می دانم. احمدی در پاسخ به این سؤال که گفتید مقرر است دو شرکت دیگر به جمع شرکتهای تولیدکننده انسولین در کشور اضافه شوند، آیا در تأمین مواد اولیه مشکل نخواهیم داشت، اظهار داشت: اساسا در تأمین مواد اولیه مشکل داریم. مشکل بزرگ ما در دارو نقدینگی است، بارها اعلام کردیم وقتی در صنعت دارو کمبود نقدینگی داریم این مشکلات را داریم. وقتی سازمان غذا و دارو برای سال ۱۴۰۳، ۱۲۵ همت برای طرح دارویار تقاضا می کند و مجلس با ۷۵ همت موافقت می کند بالاخره یک جایی خودش را نشان داده است. کمبود نقدینگی بلای جان صنعت داروسازی کشور است چه در تأمین مواد اولیه چه در تولید چه در عرضه. باید تلاش نماییم منابع پایدار مالی را برای صنعت دارو کنار بگذاریم و ذخیره استراتژیک حداقل برای ۶ ماه داشته باشیم. متأسفانه این برنامه ریزی ها نیست و کمبود نقدینگی هم مزید بر علت شده است. وی افزود: البته ذکر این نکته ضروری است که در فرایند تأمین منابع مالی پایدار برای تأمین دارو تنها سازمان غذا و دارو نیست، ارگان های دیگر مانند سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی هم دخیل هستند. نمی توان تنها سازمان غذا و دارو را مقصر اصلی بدانیم، گرچه سازمان غذا و دارو باید تمهیدات لازم را فراهم آورد. احمدی اضافه کرد: باید جهت استفاده از انسولین و تمامی داروهای تولید داخل، پزشکان را متقاعد نماییم که این مهم احتیاج به زمان دارد. وقتی دارویی کم می شود، مصرف القایی زیاد می شود و در بیماران، داروها را در خانه استوک می کنند. وقتی کمبود دارو ایجاد می شود، دو تا سه برابر آن دارو احتیاج به تأمین داریم که مصرف القایی از بین برود و این یک مساله روانی است. باید فرهنگ سازی شود و مردم کمک کنند و مسئولین سازمان غذا و دارو تمهیدات لازم را فراهم نمایند. عضو هیأت مدیره انجمن داروسازان ایران در انتها اظهار داشت: امیدواریم با استقرار رئیس جدید سازمان غذا و دارو، شرایطی در این سازمان حاکم شود که کمتر این مشکلات را داشته باشیم.

منبع: طب اصیل