این سرطان واگیردار است

به گزارش طب اصیل، هیدرا، جانداری شبیه به عروس دریایی است که در صورت تغذیه بیش ازحد، در بدنش تومورهایی ایجاد می شود که امکان دارد به فرزندانش منتقل گردد.

غزال زیاری: مطالعات جدید انجام شده در مورد موجود زنده عجیب وغریبی به نام هیدرا، نه تنها جزئیاتی را در مورد فرایند زندگی هیدرا در اختیار دانشمندان قرار داده، بلکه درک آنها را از اشکال قابل انتقال سرطان افزایش داده است.

باوجودی که تومورها به علت چند سلولی بودن، به شکل اجتناب ناپذیری خطرناک هستند، اما خوشبختانه نمونه های کمی از سرطان وجود دارد که به شکل مسری به افراد دیگر منتقل می شود. شناخته شده ترین آنها دو مورد است که یکی در جانوری به نام شیطان تاسمانی (نوعی پستاندار کیسه دار) دیده شده و دیگری هم در سگ ها مشاهده شده و البته ۱۱ مورد هم در دوکفه ای ها رؤیت شده است.

سرطان های مسری چطور ایجاد می شوند؟

ر سالهای اخیر دانشمندان تمایل زیادی داشتند تا بفهمند که سرطان های مسری در وهله اول چگونه پدیدار می شوند. دلیل اشتیاق آنها برای یافتن پاسخ این سؤال، علاوه بر پیشگیری از وقوع این گونه از سرطان در انسان ها، بلکه به امید حفاظت از سایر موجودات در مقابل این بیماری دردناک است. مثلا ابتلای شیطان تاسمانی به سرطان، با تومورهایی بر روی صورت این جاندار همراه می باشد که درد و رنج زیادی را بوجود می آورد.

اما زمانیکه انسان ها متوجه این سرطان قابل انتقال شدند، این بیماری به صورت کامل تثبیت شده بود؛ دراین میان سوفی تیسوت، بوم شناس تکاملی مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) رویکرد متفاوتی را برای ردیابی و یافتن منشأ سرطان های مسری مدنظر قرار داد.

پانزده سال پیش، در جریان یک آزمایش علمی، یک موجود آب شیرین از خانواده عروس های دریایی و شقایق های دریایی، در اثر تغذیه بیش ازحد، به صورت خودبه خود توموری در بدنش ایجادشده بود.

هیدرا چیست؟

ydra oligactis، موجودی از خانواده عروس دریایی و شقایق های دریایی است که در آب شیرین زندگی می کند و از بسیاری جهات “جاودانه” در نظر گرفته می شود؛ این موجود متفاوت به شکل غیرجنسی تولیدمثل می کند و با ایجاد جوانه های کوچکی خویش را شبیه سازی می کند تا درنهایت موجودی ازنظر فیزیکی جدا اما ازنظر ژنتیکی یکسان تولید شود.

این خصوصیت در کنار تمایل هیدرا به ایجاد تومور در شرایط آزمایشگاهی، سبب شده تا هیدرا پتانسیل بالایی برای پژوهش در رابطه با ژنتیک توسعه سرطان داشته باشد. تیسوت و همکارانش تصمیم گرفتند نشان دهند که این مدل چقدر برای درک تکامل سرطان های قابل انتقال پرارزش است. در بخشی از مقاله انتشار یافته می خوانیم: «در این مطالعه از Hydra oligactis استفاده شد که قابلیت توسعه خودبه خود تومور را داراست. این مطالعه نخستین مشاهده تجربی از تکامل یک تومور قابل انتقال را عرضه می دهد؛ بنابراین، این کار نخستین قدم در درک شرایط ظهور سرطان قابل انتقال و نتایج کوتاه مدت آن برای میزبان خواهد بود.»

منبع: tebeasil.ir