نانوذرات برای درمان رگ های صدمه دیده می آیند!

به گزارش طب اصیل، تحقیقات اخیر، خبر از پیشرفتی عظیم در درمان و ترمیم ریه های صدمه دیده می دهد. حالا پزشکان می توانند با استفاده از نانوذرات لیپیدی، رگ های خونی صدمه دیده را ترمیم کرده و این نویدبخش روشی امیدوار کننده در بهبود بیماران ریوی است.

غزال زیاری: ریه ها و عروق بدن انسان را میتوان به ساختمانی با سیستم لوله کشی پیچیده تشبیه کرد. رگ های خونی در واقع در حکم لوله هایی هستند که برای انتقال خون و مواد مغذی برای اکسیژن رسانی و حذف دی اکسید کربن ضروری هستند. دقیقا همانطور که زنگ زدگی یا گرفتگی لوله ها، سبب مختل شدن جریان طبیعی آب خواهد شد، هرگونه صدمه ناشی از ویروس های تنفسی مثل سارس کووید یا آنفولانزا، می تواند سیستم لوله کشی تنفسی بدن ما را به دردسر بیندازد.

در مطالعات اخیر، محققان نقش اساسی سلول های اندوتلیال عروقی در ترمیم ریه را مورد بررسی قرار دادند. رهبری این تحقیق بر عهده اندرو واگان از دانشکده دانشگاه پنسیلوانیا بود. این بررسی نشان داده است که با استفاده از تکنیک هایی که فاکتور رشد اندوتلیال عروقی آلفا (VEGFA) را از راه نانوذرات لیپیدی (LNPs) جابجا می کنند، میتوان تا حد زیادی این رگ های خونی صدمه دیده را ترمیم کرد. دقیقاً مثل نصب وصله لوله در قسمتهایی که لوله ها گرفتار شکستگی شده اند.
نتایج تحقیقات اخیر
واگان، دستیار استاد علوم زیست پزشکی در پن وت در اینباره گفته: « پیش از این هم ما و هم دیگران نشان داده بودیم که سلول های اندوتلیال، بعنوان قهرمانانی ناشناس، در ترمیم ریه پس از درگیری با عفونت های ویروسی، نقش پررنگی را ایفا می کنند. بررسی های اخیر هم بیشتر در رابطه با این ماجرا به ما می گوید و مکانیزم های مولکولی موجود را روشن می کند.»

او افزود: « ما اینجا مسیرهای دخیل در ترمیم این بافت را شناسایی و جدا کردیم و mRNA را به سلول های اندوتلیال منتقل کرده و در نتیجه شاهد بهبود بافت صدمه دیده بودیم. این یافته ها از روش کارآمدتری برای ارتقای بهبود ریه پس از مبتلا شدن به بیماری هایی مثل کووید ۱۹ خبر می دهند

در این بررسی محققان متوجه نقش اثرگذار VEGFA در بهبود ریه شدند و در عین حال از توالی یابی RNA تک سلولی برای شناسایی گیرنده بتای فاکتور رشد تبدیل کننده ۲ (TGFBR2) بعنوان یک مسیر سیگنالینگ اصلی استفاده کردند. محققان متوجه شدندکه زمانیکه TGFBR2 از بین می رفت، فعال شدن VEGFA هم متوقف می شد. این کمبود سیگنال سبب می شود تا سلول های رگ های خونی کمتر قادر به تکثیر و بازسازی خودشان شوند که برای تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن در کیسه های هوایی کوچک ریه ها حیاتی می باشد.

گان ژائو، محقق فوق دکترا در لابراتوار واگان دراین باره گفته: « ما می دانستیم که ارتباطی بین این دو مسیر وجود دارد ولی این به ما انگیزه داد تا ببینیم که آیا انتقال VEGFA mRNA به داخل سلول های اندوتلیال می تواند سبب بهبودی ریه پس از صدمه های در رابطه با بیماری شود یا خیر.»
روش های نوآورانه
آزمایشگاه واگان در ادامه با مایکل میچل، استاد مهندسی زیستی از دانشکده مهندسی و علوم کاربردی پن و یکی از نویسندگان مقاله که آزمایشگاهی تخصصی در زمینه LNP دارد تماس گرفتند تا ببینند که آیا تحویل این محموله mRNA امکان پذیر است یا خیر. میچل در اینباره اظهار داشت: « LNP ها برای جابجایی واکسن فوق العاده اند و ثابت شده که وسایل انتقالی بسیار موثری برای اطلاعات ژنتیکی هم هستند ولی چالش اصلی اینجاست که بدون آنکه LNP ها به سمت کبد (که تمایل زیادی به تجمع در آنجا دارند) حرکت کنند، بتوانیم آنها را وارد جریان خون کنیم. در نتیجه مجبور شدیم تا راهی را ابداع نماییم که بشکلی تخصصی سلول های اندوتلیال در ریه ها را هدف قرار دهد.»

منبع: