آیا از خنده مردن امکان پذیر است؟

به گزارش طب اصیل، زومیت نوشت: حتما تا حالا این جمله را بارها شنیده اید: «مردم از خنده!». هرچند این اصطلاح اغراق آمیز به نظر می آید، اما آیا دارای پشتوانه علمی است؟
گرچه به نظر بعید می رسد کسی از خنده بمیرد، اما از نظر فنی این مسئله امکان پذیر است و حتی نمونه های مستندی از مرگ در رابطه با خنده در گذشته وجود دارد. احتمال اندکی برای تأثیر منفی خنده بر بدن وجود دارد. قلب یکی از لطمه پذیرترین مسیرها است.
در نمونه های نادر، خنده های از ته دل می توانند به سنکوپ ناشی از خنده منجر شوند. در این شرایط فشار خون فرد به سرعت در طول خنده ی اغراق آمیز افت می کند. بدین سان دستگاه عصبی خودکار به شدت واکنش می دهد. این دستگاه به تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیکی غیرارادی اختصاص دارد. در نتیجه ی این اتفاق، جریان خون منتهی به مغز به شدت افت می کند و به از میان رفتن هوشیاری می انجامد.
وقتی می خندید در حقیقت درحال حرکت دادن قفسه ی سینه ی خود به بالا و پائین هستید و این پروسه موجب تغییر فشار در حفره ی سینه ای می شود و می تواند بر عصب واج تأثیر بگذارد. این عصب، وظیفه ی حمل سیگنال های بین مغز و بخش زیادی از اعضای داخلی بدن را برعهده دارد. همین طور می تواند موجب گیج شدن یا حتی در موارد بسیار نادر، موجب مرگ شود.
نخستین نمونه ی مستند از سنکوپ ناشی از خنده در سال ۱۹۹۷ گزارش شد. در آن زمان، بیماری ۶۲ ساله مبتلا به فشار خون و دیگر مشکلات مربوط به قلب، حین خندیدن بلند به برنامه ای تلویزیونی به نام «سینفلد»، چندین بار از حال رفت و وضعیتی را تجربه نمود که با الهام از همان برنامه، «سنکوپ سینفلد» نامیده شد.
بیشتر بخوانید:
میمون های فضانورد ایرانی ۱۲ سال بعد از پرتاب کجا هستند؟/ عکس واضح ترین عکسی که از فضا گرفته شده است/ عکس بیمار مورد بحث بر اثر عارضه سنکوپ ناشی از خنده فوت نکرد. این نوع غش کردن بطور معمول سبب می شود که فرد برای کمتر از چند دقیقه از حال برود و باردیگر هوشیار شود. از نظر فنی سنکوپ ناشی از خنده می تواند به ایست قلبی منجر شود، اما خطر بزرگ تر این غش کردن ها زمانی به وجود می آید که در وضعیت خطرناک رخ دهد. هرچند بعید به نظر می آید، ممکنست فردی به این وضعیت گرفتار شود، با سر روی زمین بیفتد یا از روی پله یا سکوی مترو سقوط کند و از دنیا برود.
گاهی خنده می تواند بر مقدار هوای دریافتی قلب، ریه ها و مغز تأثیر بگذارد. برای مثال احساسات شدید مثل اشتیاق عمیق می توانند سرعت تنفس را بالا ببرند و علایم آسم را در فرد به وجود بیاورند و همین مسئله با تنفس غیرمعمول ناشی از خنده تشدید می شود. پژوهشگرها در سال ۲۰۰۹ با بررسی ۱۰۵ بیمار مبتلا به آسم متوجه شدند که بیش از ۴۰ درصد آنها آسم ناشی از خنده را تجربه کردند. در نمونه های شدید و در صورت عدم دسترسی فرد به دستگاه تنفسی، حملات آسمی می توانند کشنده باشند.
از نظر تئوری، خندیدن می تواند به اسپاسم ناگهانی تارهای صورتی هم بینجامد. به این عارضه لارنگواسپاسم یا آسیفکسی گفته می شود و زمانی رخ می دهد که شخص بین خنده هایش اکسیژن کافی را دریافت نکند؛ اما احتمال وقوع این شرایط و مرگ در پی آن، بسیار اندک است.
به طورکلی بااینکه نمونه های گزارش شده از مرگ بر اثر خندیدن به سبب آسیفکسی یا ایست قلبی وجود دارد، بعید است علت کلی مرگ افراد سالم، خندیدن باشد. در حقیقت خندیدن بی ضرر است و حتی می تواند در بیشتر موقعیت ها برای سلامت افراد مفید باشد.
به عقیده ی پزشکان، خندیدن و شوخی کردن می تواند به بیماران کمک نماید شرایط خودرا بهتر تحمل کنند، به دیدگاه متفاوتی درباره ی بیماری شان برسند و از زندگی بیشتر لذت ببرند. برمبنای پژوهش ها، خندیدن با کاهش سطح هورمون استرس فرد یا کورتیزول و افزایش دوپامین، به کاهش اضطراب می انجامد. علاوه بر این خندیدن به افزایش جریان اکسیژن در بدن و کاهش التهاب در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری کمک می نماید. در حقیقت خنده بهترین دارو است و بعید است به مرگ افراد منجر شود. بااین حال از نظر نظریه احتمال مرگ بر اثر خنده وجود دارد.
۵۸۵۸

منبع: طب اصیل