تعیین مبتلاشدن به دیابت با نوع خواب

طب اصیل: طب اصیل: خراسان رضوی این که شما سحرخیز هستید و یا شب زنده دار، بر خطر مبتلاشدن شما به دیابت نوع ۲ و بیماری قلبی تاثیر می گذارد.

به نقل از هلث کسانی که دیر می خوابند و تا دیر وقت فعال می باشند، نسبت به آن هایی که زود از خواب بیدار می شوند، بیشتر در معرض مبتلاشدن به دیابت نوع ۲ و بیماری قلبی قرار دارند.

کرونوتایپ(تیپ شخصیت زمانی) فرد بر برخی از بیماریها مانند سندرم متابولیک(شرایطی که خطر مبتلاشدن به دیابت نوع ۲، بیماریهای قلبی عروقی و سکته را افزایش می دهد) تاثیر می گذارد. کرونوتایپ به ریتم های شبانه روزی مربوط می شود و تمایل طبیعی بدن به خواب یا هوشیاری در یک دوره ۲۴ ساعته است.

کرونوتایپ های سحرخیز، کسانی هستند که ترجیح می دهند بامداد زود بیدار شوند و فعالیت خودرا انجام دهند؛ در صورتیکه کرونوتایپ های شب زنده دار افرادی هستند که تا دیروقت بیدار می مانند و تا اواخر روز فعال می باشند.

نتایج تحقیقی نشان میدهد که متابولیسم بدن و منبع انرژی ترجیحی ما تحت تاثیر چرخه خواب و بیداری است. بدن ما از چربی به عنوان سوخت استفاده می نماید اما بازده تبدیل چربی به انرژی در کرونوتایپ های شب زنده دار کمتر است.

تجمع چربی کرونوتایپ های شب زنده دار را در معرض خطر بیشتر بیماریهای قلبی عروقی و دیابت نوع ۲ قرار می دهد. کسانی که در ساعات پایانی روز فعال می مانند، حتی حین ورزش نیز چربی کمتری می سوزانند؛ در صورتیکه افراد سحرخیز تمایل به مصرف چربی بیشتری برای انرژی در هنگام استراحت یا فعالیت بدنی دارند.

برای این مطالعه شرکت کنندگان برمبنای کرونوتایپ خود به ۲ گروه تقسیم شدند و ترکیب بدن آن ها(درصد چربی، ماهیچه و استخوان)، توده بدن و حساسیت به انسولین برای متابولیسم کربوهیدرات و چربی مورد بررسی قرار گرفت.

شرکت کنندگان یک رژیم غذایی استاندارد را دنبال کردند و طی شب چیزی مصرف نکردند و الگوهای فعالیت آنان در طول روز به مدت یک هفته مورد پیگیری قرار|گرفت. آنان همین طور ۲ جلسه ۱۵ دقیقه ای ورزش با شدت متوسط و زیاد انجام دادند.

نتایج نشان داد کسانی که تا دیروقت بیدار هستند، حین ورزش و استراحت نسبت به افراد سحرخیز چربی کمتری برای انرژی می سوزاندند. همین طور آنها به انسولین مقاوم بودند؛ به این معنا که بدن آنها به گلوکز خون واکنش خوبی نشان نمی داد.

بنابراین بدن آنها به گلوکز بیشتری نیاز دارد و کربوهیدرات ها را به چربی ها به عنوان منبع انرژی ترجیح می دهند؛ بدین سبب این افراد در معرض خطر مبتلاشدن به دیابت و چاقی قرار می گیرند.

پروفسور استیون مالین، محقق ارشد این تحقیق، اظهار داشت: تفاوت در متابولیسم چربی بین سحرخیزان و شب زنده داران نشان میدهد ریتم شبانه روزی بدن ما(چرخه بیداری/خواب) می تواند بر روش استفاده بدن از انسولین تاثیر بگذارد.

توانایی حساس یا اختلال در پاسخ به هورمون انسولین نتایج عمده ای برای سلامتی ما دارد.

این مشاهدات درک ما را از این که چگونه ریتم های شبانه روزی بدن بر سلامت ما تاثیر می گذارد، می افزاید.

از آنجا که بنظر می رسد کرونوتایپ بر متابولیسم و عملکرد هورمونی ما تاثیر می گذارد، پیشنهاد می نماییم کرونوتایپ می تواند به عنوان عاملی برای پیش بینی خطر بیماری فرد مورد استفاده قرار گیرد.

ما همین طور دریافتیم که افراد سحرخیز از نظر بدنی فعال تر هستند و سطح آمادگی جسمانی بالاتری نسبت به افراد شب زنده دار دارند که در طول روز بی تحرک تر هستند. البته تحقیقات بیشتری جهت بررسی ارتباط بین کرونوتایپ، ورزش و سازگاری متابولیک مورد نیاز است تا مشخص شود آیا ورزش کردن زودتر در روز فواید سلامتی بیشتری دارد یا خیر.

نتایج این تحقیق در مجله Experimental Physiology انتشار یافته است.