آیا چربی سلول های سرطانی را تکثیر می کند؟

طب اصیل: خراسان رضوی نتایج تحقیقی نشان داده است که چرا خیلی از سلول های سرطانی احتیاج به واردات چربی دارند.
به نقل از مدیکال اکسپرس، محققان موسسه فناوری ماساچوست و کلمبیا علل شگفت انگیزی را آشکار کردند که چرا سلول های سرطانی اغلب مجبور به تکیه بر واردات چربی هستند، یافته ای که می تواند به راه های جدیدی برای درک و کاهش رشد تومور منجر شود.
این تحقیق به رهبری دکتر دنیس ویتکاپ، دانشیار زیست شناسی سیستمی در کالج پزشکان واگلوس دانشگاه کلمبیا و دکتر متیو جی واندر هایدن، مدیر مرکز کخ در موسسه فناوری ماساچوست آمریکا انجام شد.
مواد مغذی رایجی که می خوریم مانند چربی و اکسیژنی که تنفس می نماییم، شاید نقش اساسی در رشد سلول های سرطانی ایفا می کنند.
اکسیژن بیشتر به علت نقشش در تولید انرژی در بدن شناخته شده است. بنابراین وقتی ورزش می نماییم، سخت تر نفس می کشیم. از آنجاییکه خیلی از سلول های سرطانی در محیط های فاقد اکسیژن زندگی می کنند، اغلب تصور می شود که رشد آنها توسط انرژی محدود شده است اما اکسیژن نقش کمتر شناخته شده ای هم دارد و آن فراهم کردن قدرت اکسیدکنندگی برای واکنش های شیمیایی است که سبب سنتز مولکول های زیستی ضروری برای ساخت سلول های جدید می شود. خیلی از واکنش های بیوسنتزی به یک فاکتور کمکی به نام NAD مثبت نیاز دارند و در صورت کمبود اکسیژن، سلول ها نمی توانند NAD مثبت محرک رشد را بازسازی کنند و واکنش های سازنده کلیدی آنها متوقف می شود.
تحقیق جدید به صورت شگفت انگیزی نشان داد که سلول های سرطانی هیپوکسیک (کم اکسیژن) به صورت معمول انرژی بیشتری نسبت به نیاز برای رشد دارند. زمانی که محققان مواد مغذی اضافی برای تولید انرژی به سلول های سرطانی دادند، سلول ها واکنشی نشان ندادند. در عوض، وقتی محققان از روش های مختلفی برای باز کردن مسیرهای بیوسنتزی مهارشده به علت فقدان اکسیژن استفاده کردند، سلول های سرطانی به شدت تکثیر خویش را بالا بردند.
محققان دریافتند، در حالیکه مسیرهای بیوسنتزی مختلف نسبت به در دسترس بودن اکسیژن حساس هستند، سنتز چربی ها ازجمله مواردی است که بیشترین تأثیر را داشته است. از مولکول های چربی برای ایجاد غشای سلول های جدید استفاده می شود و سنتز چربی بخصوص برای سلول های سرطانی که احتیاج به سنتز غشاهای جدید برای رشد خود دارند چالش برانگیز است. بدون دسترسی به اکسیژن، سلول ها نمی توانند به اندازه کافی مسیرهای سنتز چربی خویش را تأمین کنند.
دکتر ویت کاپ می گوید: آنچه نتیجه ما را بسیار غیرمعمول می کند این است که سنتز چربی بعنوان فرآیندی که به اکسیژن زیادی نیاز دارد در نظر گرفته نمی گردد اما آزمایش های ما نشان داد که حداکثر ۳۰ درصد از اکسیژن مورد استفاده سلول های سرطانی برای تولید انرژی نیست بلکه برای سنتز چربی هاست.
در نتیجه تأثیر اکسیژن بر بیوسنتز، رشد سلول های سرطانی در محیط های محدود با اکسیژن به شدت وابسته به واردات چربی از محیط است که صدمه پذیری حیاتی برای سلول های سرطانی ایجاد می کند، به صورتی که کاهش عرضه چربی های وارداتی امکان دارد رشد سرطان را کند یا متوقف نماید.
گروه تحقیقاتی حالا درحال کوشش برای شناسایی گیرنده هایی است که سلول های سرطانی برای وارد کردن چربی در تومورهای مختلف استفاده می نمایند و این که کدام گیرنده ها را میتوان توسط داروها مورد هدف قرار داد. این تحقیق همینطور نشان داده است که تغییر ترکیب چربی ها در رژیم غذایی امکان دارد نقشی حیاتی در تاثیرگذاری بر رشد سرطان داشته باشد.
ویتکاپ ابراز کرد: ما بیشتر سرطان را بعنوان بیماری که اغلب نتیجه جهش های ژنتیکی است می دانیم اما برای سلول های سرطانی که در شرایط چالش برانگیز مانند کمبود اکسیژن زندگی می کنند، محیط آنها به همان اندازه مهم می باشد. برای مثال، جهش هایی که جذب چربی ها را تحریک می کنند، تنها در صورتی رشد تومور را تقویت خواهند کرد که این چربی ها به راستی در محیط خود موجود باشند.
یافته های این تحقیق در مجله در Nature Metabolism منتشر گردید.

منبع: tebeasil.ir