بررسی تغییرات مغزی عامل صرع به کمک پروتئینی که با نور غیرفعال می شود!

به گزارش طب اصیل پژوهشگران آلمانی در بررسی جدید خود، نوعی پروتئین را معرفی کرده اند که به واسطه نور، غیرفعال می شود و می تواند جهت بررسی تغییرات مغزی عامل صرع به کار برود.
به گزارش طب اصیل به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، پژوهشگران “دانشگاه رور-بوخوم” (Ruhr-University Bochum) آلمان، یک ابزار “اپتوژنتیک” (optogenetic) عرضه کرده اند. ابزار آنها نوعی پروتئین است که با کمک نور کنترل می شود. این پروتئین معروف به “opsin” در مغز و چشم گورخرماهی تولید می شود. پژوهشگران در این پروژه، opsin را به مغز موش وارد کردند. opsin برخلاف سایر ابزارهای اپتوژنتیک، با کمک نور فعال نمی گردد، بلکه به واسطه نور غیرفعال می شود. آزمایش ها نشان داد که این ابزار می تواند جهت بررسی تغییرات مغز که مسئول ایجاد صرع هستند، مناسب باشد.

گیرنده “opsin Opn7b”، یک گیرنده “جی پروتئین” (G protein) است که در بدن گورخرماهی وجود دارد و برخلاف خیلی از گیرنده های جی پروتئین، میتوان آنرا بدون احتیاج به گیرنده نور فعال کرد. فعال شدن گیرنده های جی پروتئین معمولاً به باز شدن کانال های ویژه یونی می انجامد که هجوم یون ها به درون سلول و افزایش فرآیندهای سیگنال دهی در سلول را به همراه دارد. در مورد Opn7b، نور می تواند این زنجیره سیگنال دهی فعال را غیرفعال نماید.

باآنکه این فرضیه وجود دارد که گیرنده های جی پروتئین، نقش مهمی در بیماری های عصبی و شب کوری ایفا می کنند، اما تابحال پژوهش کمی در مورد گیرنده هایی انجام شده است که بدون فرایند تحریک، فعال می شوند. همینطور این گیرنده ها، نقش مهمی در ایجاد بعضی از سرطان ها بر عهده دارند.

پژوهشگران در این پروژه دریافتند که گیرنده مورد نظر به واسطه نور، غیرفعال می شود. آنها باور دارند که Opn7b برای دستیابی به بینش های بیشتر در مورد عملکرد گیرنده های جی پروتئین، مناسب می باشد و می تواند به آنها کمک نماید تا دانش جدیدی را در مورد نقش گیرنده های جی پروتئین در پیشروی بیماری ها به دست بیاورند.

پژوهشگران، سلول های ویژه ای را در مغز موش ها طوری تغییر دادند که بتوانند Opn7b را تولید کنند. آنها امیدوارند که با کمک این ابزار اپتوژنتیک بتوانند اطلاعات دقیق تری را در مورد مکانیسم های مؤثر در ایجاد صرع و بازه های زمانی بروز آن به دست بیاورند.

این پژوهش در مجله “Nature Communications” به چاپ رسید.

منبع: