کدام شغل باعث مبتلا شدن به آلزایمر می شود؟

به گزارش طب اصیل خراسان رضوی اگر شغلی دارید که بر بدخلقی یا شادمانی و شادی شما اثرگذار است، بدانید که این احساسات بر مغز شما هم تأثیر خواهند گذاشت و بر مبنای نتایج تحقیقات جدید، امکان دارد شاغلین در مشاغل با استرس زیاد مبتلا به آلزایمر شوند.
به نقل از نیوز، محققان دانشگاه کرتین استرالیا اظهار کردند: استرس شغلی به قسمتی از مغز که تحت تأثیر فشار احساسی قرار دارد صدمه می رساند. این قسمت به نام محور HPA (هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال) شناخته می شود و هورمون های استرس ازجمله کورتیزول را آزاد می کند. میزان بالای استرس با کاهش حافظه و حتی کوچک شدن ماده خاکستری مرتبط می باشد.
محقق این تحقیق، دیوید گروت، متخصص زوال عقل و استاد دانشگاه می گوید: استرس مزمن بر خیلی از مسیرهای زیستی تأثیر دارد و رابطه مفهوم دار متقابلی بین قرار گرفتن در معرض آن و واکنش بدن وجود دارد. تفاوت ژنتیکی در میان این مسیر می تواند بر عملکرد سیستم ایمنی مغز تأثیر داشته باشد و منجر به عدم واکنش کارآمد شود. این مورد در مغز با اختلال در عملکرد طبیعی همراه می باشد و خطر تخریب عصبی و زوال عقل را زیاد می کند.
این گروه استرالیایی ارتباطی بین «عوامل استرس زای روانی- اجتماعی» و آلزایمر یافتند این ارتباط در افراد مستعد مانند افرادی که از همسر خود جدا شدند، عزادار هستند، یا به بیماری مزمن مبتلا شدند، افرادی که محل زندگی خویش را تغییر دادند و یا افراد که در محیط کاری رقابتی فعالیت دارند، قابل مشاهده می باشد. هنگامی این موارد با عوامل ژنتیکی همراه شوند می توانند بعضی از افراد را مستعد مبتلا شدن به اختلال عصبی ویرانگر کنند.
شواهد زیادی در ارتباط استرس مزمن با بیماری آلزایمر وجود دارد
نتایج این مطالعه که در مجله Biological Reviews انتشار یافته است، برپایه تجزیه وتحلیل شواهد قبلی است و نشان داده است که استرس، التهاب در HPA را تقویت می کند و سبب از بین رفتن موانع پروتئین های سرکش معروف به بتا آمیلوئید و تاو می شود. در نتیجه آنها در مغز جمع شده و سلول های عصبی را از بین می برند و دیگر، سلول های ایمنی به نام میکروگلیا قادر به از بین بردن آنها نیستند.
محققان می گویند: میکروگلیا می تواند همراه با استرس مزمن منجر به تشدید پاسخ ایمنی پیش التهابی شود. عوامل خطر ژنتیکی سبب می شوند که میکروگلیاها بیشتر در معرض تأثیر عوامل تنش زای محیطی قرار گیرند.
موارد کوتاه مدت و موقت ترس و استرس مانند مواردی که افراد پیش از امتحان، مصاحبه شغلی یا آزمون رانندگی تجربه می کنند بخشی از زندگی روزمره است. اما احساس استرس و اضطراب طولانی مدت ناشی از کار یا مشکلات شخصی می تواند سلول های ایمنی را ویران کند و به مغز صدمه برساند.
نتایج این تحقیق به شواهد فزاینده ای اضافه می کند که نشان می دهد، استرس مزمن یک عامل خطر برای افزایش کاهش شناختی مشاهده شده در بیماری آلزایمر است. این رابطه امکان دارد به علت ناتوانی در تنظیم محور HPA و کورتیزول ایجاد شود.

احتمالا نتایج مثبت مدیریت استرس بیشتر از تصور ماست
مشخص شده است که کورتیزول بر شناخت تأثیر می گذارد اما زیربناهای مولکولی آن هنوز کاملا درک نشده اند با این وجود این یافته ها به شناسایی افراد در معرض خطر کمک می نماید و تجویز زودتر داروها شانس موفقیت در درمان را بهبود می بخشد.
نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده است که استرس بعد از حادثه (PTSD) و افسردگی می توانند منجر به زوال عقل شوند. یک مطالعه ۳۵ ساله بر روی زنان نشان داد که استرس در دوران میانسالی احتمال مبتلا شدن به آلزایمر را حدود دو برابر بالا می برد.
گروت اضافه کرد: به درک بیشتر چگونگی تأثیر عوامل ژنتیکی بر واکنش به کورتیزول و استرس مزمن نیاز داریم و امکان دارد این تأثیر با انواع سلول های خاص مانند میکروگلیا برای ایجاد آلزایمر تعامل داشته باشد.
جهش هایی که یک حامل را نسبت به اثرات استرس و کورتیزول حساس تر می کنند، می توانند نحوه ورود میکروگلیا به یک حالت اولیه را تعیین کنند که نمونه ای از چگونگی همکاری عوامل ژنتیکی و محیطی برای پیشبرد زوال عقل را بیان می کند.
گروت می گوید: مهم می باشد که در نظر بگیریم چندین زیرشاخه میکروگلیا، با امضای ژنتیکی متمایز در مغز وجود دارد که امکان دارد تحت تأثیر فعل و انفعالات ژنتیکی و استرسی متفاوت باشند.
این پدیده می تواند منجر به تولید داروهای بهتری شود که میکروگلیا، تاو یا بتا آمیلوئید و همینطور راهبردهای مدیریت استرس را هدف قرار می دهند.

منبع: tebeasil.ir