یک داوطلب محک عنوان کرد؛ همراهی مجازی داوطلبان با کودکان محک در ایام کرونایی

طب اصیل: قبل از شیوع ویروس کرونا، محک هر هفته میزبان گروهی از داوطلبان کار با بیمار بود که وارد بخش های بیماران می شدند و برای لحظاتی کمک میکردند تا سختی و کسالت حاصل از بیماری فراموش شود.
به گزارش طب اصیل به نقل از مهر، قبل از شیوع ویروس کرونا، محک هر هفته میزبان گروهی از داوطلبان کار با بیمار بود که وارد بخش های بستری بیمارستان می شدند و برای لحظاتی کمک می کردند تا سختی و کسالت حاصل از بیماری فراموش شود. با شیوع این ویروس به علت ضعیف بودن سیستم ایمنی کودکان مبتلا به سرطان رفت و آمد به بخش های بستری بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان، محدود شد. اما از آنجائیکه محک همیشه در بن بست ها به دنبال راه دیگری است، فعالیتهای کار با بیمار و هنر درمانی رنگ و بوی دیگری به خود گرفت و همین مبحث فرصتی شد تا دامنه فعالیت ها گسترده تر شود و تمامی کودکان تحت حمایت محک در سرتاسر ایران بتوانند به صورت مجازی از این خدمات بهره مند شوند. این روزها تهیه فیلمهای آموزشی در زمینه سرگرمی و قصه خوانی یکی از دغدغه های داوطلبان این مؤسسه است. افرادی که هر کدام روایت جالبی از فعالیت نیکوکارانه شان زیر سقف محک دارند. بهاره حسینی داوطلب هنر درمانی و قصه خوانی محک با روایت آغاز کار داوطلبانه خود برای همراهی با کودکان مبتلا به سرطان در راه مبارزه با بیماری، که در نهایت منجر به تغییر مسیر شغلی اش شد، اظهار داشت: تقریباً چهار سال پیش وقتی مشغول فعالیت در یک پروژه تحقیقاتی بودم با محک آشنا شدم. همکارانم مرا ترغیب کردند تا در این مؤسسه به فعالیت داوطلبانه بپردازم. با عنایت به روحیه حساسی که داشتم در ابتدا مخالفت کردم. اما بعد از یک سال، بعنوان داوطلب در واحد حسابداری محک مشغول به کار شدم. مدتی نگذشت که آموزش اصول کامپیوتر به کودکان مبتلا به سرطان در دستور کار واحد خدمات حمایتی و داوطلبان این مؤسسه قرار گرفت و چون این مورد در رابطه با تخصصم بود، آنرا پذیرفتم. برای این کار ابتدا دوره های کار با بیمار مبتلا به سرطان را زیر نظر واحد روان شناسی محک گذراندم. می توانم بگویم درست همین جا بود که مسیر زندگی ام تغییر نمود. وی در مورد افزایش علاقه مندی اش به حوزه کار با بیمار اضافه کرد: بعد از گذشت مدتی از فعالیتم در حوزه کار با کودکان مبتلا به سرطان، به مربی گری کودک علاقه مند شدم و دوره های آموزشی پیشرفته در این حوزه را پشت سر گذاشتم. شغل قبلی خودم را که پژوهش و مشاوره مدیریت بود، رها کردم و این روزها مشغول تدریس به کودکان و نوجوانان در زمینه های موسیقی و خلاقیت هستم. بهاره حسینی که در زمان کار با کودکان مبتلا به سرطان به ادبیات کودک و قصه‎ خوانی علاقه مند شد، در مورد چگونگی فعالیت داوطلبانه اش بعد از انتشار کرونا افزود: با شیوع کرونا فعالیتهای داوطلبانه در محک با تغییراتی متناسب با شرایط روز جامعه همراه شد. بعنوان مثال در این روزها با ارسال فیلمهای آموزشی موسیقی را به کودکان مبتلا به سرطان آموزش می دهم و برایشان قصه می خوانم. این روزها یکی از فیلمهای آموزشی خانم حسینی با استقبال زیاد کودکان محک رو به رو شد. در این فیلم او با نواختن ساز کودکانه بلز، شعری را درباره یک خرگوش خواند و یکی از فرزندان محک که در بیمارستان امام علی استان البرز درمان می شود، با شنیدن این قصه، نقاشی آنرا به تصویر کشید. او درباره ایده این فیلم اظهار داشت: حدود یک سال در مهدکودکی کتابدار بودم و در آن زمان با مشاهده رفتار کودکان در انتخاب کتاب، متوجه شدم خرگوش حیوان مورد علاقه دخترها است. آنها با شخصیت های داستانی این حیوان ارتباط زیادی برقرار می کنند. برای همین از موسیقی و خرگوش کمک گرفتم تا ارتباط لازم در این حوزه با کودکان در حال درمان برقرار شود. در نهایت بازخوردی که گرفتم مرا شگفت زده کرد.» داوطلب هنردرمانی محک در انتها با بیان تجربیاتش در زمینه کار با کودکان مبتلا به سرطان اضافه کرد: «تجربه کار با کودکان مبتلا به سرطان این مورد را به من ثابت کرد که آنها زندگی و کودکی را بسیار دوست دارند. برای همین تمام قدرت شان را برای مبارزه با بیماری به کار می گیرند. در عین حال موسیقی های شاد و هیجان انگیز آنقدر برایشان جذاب است که می تواند روحیه شان را بازسازی کرده و آنها را به دنیای دیگری به جز فضای بیمارستان ببرد. من معتقدم آنها با استفاده از هنر می توانند امیدوارانه تر برای رسیدن به فردایی روشن تلاش کنند. در این میان وظیفه ماست که در این راه سخت همراه شان باشیم. امیدوارانه انگیزه بدهیم و کمک نماییم تا روزی نه چندان دور ریشه بیماری سرطان برای همیشه خشک شود. بی جهت نیست که ما در محک باور داریم که سرطان آخر کودکی نیست.

منبع: tebeasil.ir