عضو شورای عالی نظام پزشکی مطرح کرد؛ بلاتکلیفی فیزیوتراپیست ها در کارهای بیمارستانی

به گزارش طب اصیل عضو شورای عالی نظام پزشکی، با اشاره به اهمیت رشته فیزیوتراپی، اظهار داشت: بخش بزرگی از پتانسیل بالقوه فیزیوتراپی در نظام سلامت کشور مغفول مانده است.
به گزارش طب اصیل به نقل از مهر، اشکان آذرکیش عضو فیزیوتراپیست شورای عالی سازمان نظام پزشکی، در یادداشتی به مناسبت دوم مرداد سالروز استقلال حرفه ای فیزیوتراپی در تقویم وزارت بهداشت، نوشت: آموزش آکادمیک فیزیوتراپی بیش از نیم قرن پیش و در دهه ۴۰ شمسی در ایران شروع شد و هم اکنون بیش از ۷۰۰۰ فیزیوتراپیست در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترای حرفه ای (DPT) و PHD در ایران مشغول به فعالیت هستند. هرچند ایران جزو پیشگامان آموزش دانشگاهی فیزیوتراپی در آسیا بود اما اینک در منطقه نیز در حال از دست دادن مرجعیت خود در این حیطه می باشد چونکه کشورهای منطقه همچون عربستان، لبنان، کویت، امارات، مصر و پاکستان از نمونه های موفق ارتقا آموزشی فیزیوتراپی در دنیا چون آمریکا و استرالیا الگوبرداری نموده و مقطع دکترای حرفه ای فیزیوتراپی را به شکل فراگیر اجرایی کرده اند. برمبنای اسناد سازمان بهداشت جهانی فیزیوتراپیست ها مسئولیت ارزیابی، طرح ریزی و اجرای برنامه های توانبخشی را برعهده دارند و در حیطه درمان و پیشگیری ایفای نقش می کنند
باتوجه به این تعریف، امروزه در دنیا نقش فیزیوتراپی به خط اول و خصوصاً پیش گیری از مشکلات اسکلتی عضلانی تسری یافته است. دراین زمینه می توان بعنوان نمونه به الگوی موفق «برنامه بلندمدت NHS» اشاره نمود که با بهره بردن از پتانسیل فیزیوتراپیست ها توانسته به کاهش هزینه ها و تسریع در تشخیص و درمان مشکلات اسکلتی عضلانی برسد. با نیم نگاهی به وضعیت فیزیوتراپی و در نگاه کلی تر توانبخشی در ایران، به روشنی دیده می شود که بخش بزرگی از پتانسیل بالقوه فیزیوتراپی در نظام سلامت ایران مغفول مانده است. اجرای فراگیر دکترای حرفه ای فیزیوتراپی و بهره مندی از توان و دانش این قشر از کادر درمانی در حوزه پیشگیری می تواند به راندمان اقتصاد سلامت و بهبود کیفیت درمان منجر شود. خصوصاً باتوجه به تعهداتی که کشورهای عضو WHO در حوزه توانبخشی بر عهده گرفته اند شایسته است سیاستگذاران نظام سلامت به سمت اجرای مناسبات و پذیرش تعاریف حرفه ای سازمان بهداشت جهانی از پرکتیشنر های توانبخشی و همچون جامعه فیزیوتراپی حرکت کنند. نکته مهم دیگر بلاتکلیفی دانش آموختگان فیزیوتراپی در حیطه فعالیت بیمارستانی است. فیزیوتراپیست ها به رغم ارتباط نزدیک و مستمر با بیماران در تمامی بخش های بیمارستانی و ارائه خدمات بالینی به بیماران بستری، جزو مشاغل مشمول بخشنامه اجرایی «قانون ارتقای راندمان کارکنان بالینی» محسوب نمی شوند که این امر در نوع خود بسیار عجیب و البته غیر منطقی است. فقط کافی است لحظه ای تصور نماییم چگونه درمانگری که جزو حِرَف بالینی محسوب نمی گردد بعنوان عضو ثابت تیم درمانی در بخش های ویژه کرونا خدمات درمانی در حیطه فیزیوتراپی ارائه می دهد؟ به هر روی دوم مرداد یادآور بیش از نیم قرن تلاش فیزیوتراپیست ها در حوزه سلامت می باشد که در همه روزهای سخت پابه پای دیگر اعضای جامعه پزشکی مسئولیت حرفه ای خودرا انجام داده اند. در جنگ، زلزله، کرونا و…، همیشه فیزیوتراپیست ها مسئولانه حاضر بوده و هستند و امروز زمان آن فرا رسیده که متولیان نظام سلامت ایران، استاندارهای جهانی در حیطه فیزیوتراپی را به رسمیت بشناسند که همانا این بهترین گرامیداشت دوم مرداد خواهد بود و از برکات آن خصوصاً بیماران بهره مند خواهند شد

منبع: tebeasil.ir