تاثیر استفاده از روش های کمک باروری بر دیابت حاملگی

طب اصیل: نتایج یک پژوهش نشان میدهد استفاده از روش های کمک باروری می تواند احتمال نیاز به انسولین درمانی به سبب مبتلاشدن به دیابت حاملگی را افزایش دهد.
به گزارش طب اصیل به نقل از ایسنا، بالا بودن سن مادر، سابقه دیابت در خانواده، چاقی قبل از بارداری، بالا بودن سطح HbA۱c در خون و سابقه دیابت حاملگی همچون عوامل تعیین کننده برای تجویز انسولین برای مادرانی است که گرفتار دیابت حاملگی هستند. با این وجود تأثیر استفاده از روش های کمک باروری در مبتلاشدن مادران به دیابت حاملگی و نیاز به مصرف انسولین در این دوران همچنان ناشناخته مانده است.
بمنظور پاسخ به این پرسش که آیا استفاده از روش های کمک باروری در ضرورت انسولین درمانی در مادران مبتلا به دیابت حاملگی موثر است یا خیر، دکتر کوهکن، دکتر محمد خمسه، دکتر حمیدرضا برادران و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن ۲۳۶ زن حامله ایرانی مبتلا به دیابت حاملگی که دیابت آنان بوسیله آزمون مقاومت به گلوکز تشخیص داده شده بود، بررسی شدند.
مبتلایان به دو گروه کلی تقسیم شدند، گروه اول (۱۰۰ نفر) که از روش های کمک باروری بهره برده بودند، خود به دو گروه تقسیم شد، ۶۰ نفر که از دارو بهره برده بودند و ۴۰ نفر که در بین داروهای خود انسولین نیز دریافت کرده بودند. گروه دوم (۱۳۶ نفر) که از آن میان ۱۰۲ نفر دارو دریافت کرده بودند و ۳۴ نفر که در بین داروهای خود انسولین نیز دریافت کرده بودند. اطلاعات آماری، بالینی و بیوشیمیایی دو گروه با هم مقایسه شد.
بر طبق اعلام روابط عمومی پژوهشگاه رویان، نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Reproductive Biology and Endocrinology به چاپ رسیده است، نشان داد، ۴۰ درصد مادرانی که از روش های کمک باروری بهره برده بودند و ۲۵ درصد مادرانی که بطور طبیعی حامله شده بودند، سابقه مصرف داروهای حاوی انسولین داشتند. برمبنای نتایج آماری، سن بالای ۳۵ سال مادر، سطح بالای گلوکوز خون (پیش از بارداری)، سطح HbA۱c خون و استفاده از روش های کمک حاملگی عوامل مستقلی هستند که احتمال ضرورت انسولین درمانی در طول حاملگی را می افزایند.

منبع: طب اصیل