گزارش طب اصیل به نقل از مهر از بین رفتن شنوایی کودک ۴ ساله، ضرورت بررسی احتمال قصور پزشکی

به گزارش طب اصیل هفته گذشته سلامتی کودکی ۴ ساله به علت سهل انگاری یک پزشک به خطر افتاد و شنوایی وی گرفتار مشکل شد.
خبرگزاری مهر؛ گروه سلامت: چند روز پیش بود که گوش کودکی ۴ ساله در حین بازی کردن صدمه می بیند و جسمی کوچک در آن گیر می کند. جراحتی که در حالت عادی می تواند توسط یک پزشک متخصص و در عرض چندین دقیقه رفع گردد. اما این دفعه ماجرا متفاوت می باشد و درمان سرپایی و چند دقیقه ای تبدیل به فرایند ای طولانی می شود. ماجرا از آن مقرر است که هفته گذشته یک مهره کوچک در گوش محمد امین ۴ ساله گیر می کند و مادر طفل برای خارج کردن آن به درمانگاه رجوع می کند. طبق روال معمول پزشکان، خارج کردن یک جسم کوچک از گوش بیماران اقدام تقریباً ساده ای است که حدوداً در عرض ۱۵ دقیقه انجام می شود. اما داستان محمد امین طبق روال عادی طی نمی گردد و یک اشتباه سبب یک فاجعه می شود. اشتباهی که شاید در ابتدا ساده به نظر برسد اما می تواند مسیر زندگی فردی را تا سال ها گرفتار چالش کند. بعد از رجوع خانواده محمد امین به درمانگاه، مادر از پزشک تقاضای معاینه می کند. پزشک هم در ابتدا می گوید: «من قادر به خارج کردن این جسم نیستم، بهتر است به درمانگاه دیگری رجوع کنید.»اما بعد از چندین دقیقه، نظر پزشک تغییر می کند و مبادرت به معاینه کودک می کند که در این زمان پزشک با وارد کردن جسمی تیز به گوش طفل، باعث گریه شدید و بیتابی وی می شود. با صدمه دیدن گوش کودک، پزشک ادعا می کند که نمی تواند جسم را خارج کند و باید کودک فوراً به یک مرکز درمانی دیگر برود. محمد امین همان شب به درمانگاه دیگری منتقل می شود و پزشک اورژانس با معاینه گوش وی اعلام می کند که به علت دستکاری غیر حرفه ای پزشک قبلی، گوش گرفتار خونریزی شده و باید فوراً به یک بیمارستان تخصصی منتقل شود. بعد از رسیدن محمد امین به بیمارستان، پزشکان اعلام می کنند که مهره ای که در گوش کودک بوده به علت دستکاری شدن با یک جسم تیز، به گوش میانی رفته و دیگر قابل مشاهده نیست و برای خارج کردن آن احتیاج به عمل جراحی است. بنا بر اعلام پزشکان بیمارستان، احتمالاً به علت قصور اولین پزشک معالج، موضوعی که بسیار ساده قابل حل و درمان بوده نه تنها درمان نشده بلکه به مرحله ای خطرناک رسیده و باعث پارگی پرده گوش و صدمه به شنوایی کودک شده است. به علت اضطراری بودن وضعیت محمد امین، بامداد روز بعد طفل مورد عمل جراحی قرار می گیرد تا علاوه بر خارج کردن مهره، پرده گوش و استخوانچه های صدمه دیده هم ترمیم شود.مادر کودک: سهل انگاری پزشک، به شنوایی پسرم صدمه زددر همین خصوص فاطمه شعبانی مادر این طفل در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره جزئیات این ماجرا می گوید: روز شنبه ۲۲ تیر ماه بود که محمد امین فرزند ۴ ساله ام به علت وجود جسمی درون گوشش احساس درد و ناراحتی کرد. ابتدا با نور موبایل داخل گوشش را دیدم و متوجه گیر کردن یک مهره آبی رنگ درون گوش فرزندم شدم؛ مادرم و دیگر مهمانانی که در منزلمان بودند گفتند که اگر خودم می توانم مهره را دربیاورم اما من اصرار داشتم که حتما باید پزشک ببیند و به گوش محمد امین دست نزدم.
وی ادامه می دهد: بعد از انتقال پسرم به درمانگاهی در نزدیکی منزلمان، ابتدا وضعیت محمد امین را برای منشی درمانگاه شرح دادم و خواستم که اول توسط پزشک درمانگاه معاینه شود و اگر پزشک توانایی خارج کردن مهره را دارد پس از آن فیش را تهیه و هزینه را پرداخت کنم. پزشک پس از معاینه اولیه ابتدا اظهار داشت: «کار من نیست» اما هنگامی که در حال خروج از اتاق بودیم اظهار داشت: اجازه دهید یک مرتبه دیگر معاینه اش کنم و خیلی سریع پسرم را روی تخت نشاند و وسیله ای مثل «پنس» را داخل گوش محمد امین کرد. ناگهان نفس محمد امین بند آمد و با اینکه تا آن زمان ساکت و آرام بود و آغاز به گریه کرد. پس از آن پزشک در کمال خونسردی اظهار داشت: کار من نیست و نمی توانم مهره را خارج کنم و به بیمارستان دیگری رجوع کنید. شعبانی بیان می کند: پس از رفتن به درمانگاه دیگر، پزشک مهره ای را که قابل مشاهده بود رؤیت نکرد و اظهار نمود که گوش گرفتار خونریزی شده است. بنابراین پزشکان درمانگاه از این بابت احساس خطر کردند و به ما پیشنهاد دادند که محمد امین را به یک بیمارستان تخصصی دیگر منتقل نماییم. مادر با اشاره به اینکه به وجود آمدم این شرایط باعث استرس و نگرانی شدید من و همسرم شده بود، ادامه می دهد: همان شب فرزندم را به بیمارستانی تخصصی بردیم و در آنجا کودکانی را دیدم که جسم های سخت تری مثل منجوق، سوزن و مهره های درشت درون گوششان گیر کرده بود اما پس از ۱۰ دقیقه در اتاق عمل بودن، به راحتی و بدون هیچ مشکلی به همراه پدر و مادر خود به خانه باز می گشتند اما سهل انگاری پزشکی سبب شد که محمد امین ۳ ساعت بیهوشی را تحمل کند. وی با اشاره به اینکه این اتفاق تلخ ترین روزهای عمر من و همسرم بود، بیان می کند: پزشکان بیمارستان به ما گفتند که مهره داخل گوش محمد امین به علت دست کاری شدن، شکسته و به گوش میانی رفته و استخوانچه میانی را گرفتار صدمه کرده است. ایشان در ادامه عنوان می کند: بنابراین پشت گوش پسرم را شکافته و مهره را خارج کردند. بنا بر اعلام پزشک به علت پارگی پرده گوش، قسمتی از پوست سر بعنوان پرده گوش جایگزین شد و حتی استخوانچه ها هم صدمه دیده بودند. به قول پزشکان احتمال صدمه به شنوایی محمد امین وجود دارد و گفته اند که اگر پس از مدتی بهبودی حاصل نشود باید چند عمل جراحی دیگر صورت گیرد. شعبانی بیان می کند: پس از اینکه عمل جراحی بر روی محمد امین انجام شد به درمانگاه برگشتم و با معاون اجرایی درمانگاه درباره سهل انگاری پزشک معالج صحبت کردم که در ابتدا برخورد بسیار سرد و بی تفاوت داشتند و در نهایت با دیدن وضعیت روحی من و شرح ماجرا، اعلام نمودند که در اینباره با پزشک مذکور صحبت می کنند؛ امیدوارم این سهل انگاری نادیده گرفته نشود تا با سهل انگاری پزشک، خطر بزرگ تری شامل حال کودکانی همچون فرزند من نشود. وی درباره اقدامات قانونی انجام شده هم می گوید: ۴ شنبه هفته گذشته با رفتن به مجتمع قضایی، به علت «تخلف و قصور پزشکی منجر به پارگی پرده گوش و شکستگی استخوانچه های گوش میانی» از پزشک مذکور شکایت کردیم و هم اکنون پرونده به دادسرا جرائم پزشکی ارجاع داده شده است. حال باید منتظر تشکیل دادگاه و مشخص شدن مقصر اصلی پرونده باشیم. هم اکنون وضعیت عمومی محمد امین خوب است اما شنوایی وی کاهش یافته و بنا بر نظر پزشکان، در صورت افزایش میزان آسیب، احتمال ضرورت انجام چندین عمل جراحی دیگر هم وجود دارد. شنوایی محمد امین ۴ ساله در حالی گرفتار مشکل شده که اگر پزشک معالج با علم به عدم توانایی خود برای خروج مهره اقدامی نکرده بود، گوش کودک صدمه نمی دید و با یک معالجه کوتاه مشکل طفل رفع می شد. حال در این بین می توان گفت، احتمالاً مقصر اصلی در کاهش شنوایی کودک پزشک معالج است. پزشکی که به علت سهل انگاری پزشکی باعث صدمه به سلامتی فردی شده است. این در شرایطی است که با وجود رجوع خانواده این کودک به درمانگاه اولیه و اعلام خطای پزشک، تابحال هیچ اقدامی برای برخورد با این پزشک انجام نشده و حتی مسئولین درمانگاه هم با این مورد بسیار ساده برخورد کرده اند. تعداد محمد امین هایی که در کشور به علت قصور پزشکی سلامتی خویش را از دست می دهند کم نیست و روزانه خیلی از این موارد مشابه در نقاط مختلف رخ می دهد. با این وجود لازم است تا مراجع ذی صلاح ازجمله وزارت بهداشت و رؤسای بیمارستان ها در نظارت بر اقدامات و تخصص پزشکان سخت گیری بیش تری داشته باشند تا شاهد رخ دادن مواردی مشابه نباشیم. بعلاوه هرچند که اغلب پزشکان با خلوص نیت برای درمان بیماران تلاش می کنند اما اجرای جدی مجازات های بازدارنده در مورد قصور احتمالی برخی از پزشکان، می تواند باعث افزایش توجه و دقت آنها در امور درمانی شود.